Onder het motto het kan altijd gekker, jaren geleden op Shiphol een Russische airline die tijdens het landen brandende banden kreeg, bleken de monteurs in Rusland de schijfremmen per ongeluk geschilderd te hebben (vraag me niet hoe je dat per ongeluk doet want dat weet niemand)
Jij doelt op de ABC vrachtkist welke een keer met een lading platte banden op de baan heeft gestaan? Dat had een hele andere reden. Ik vraag mij af of dit geen broodje aap verhaal is, want de remmen worden wel heter dan dat die verf kan branden. Heb zelf een jaar of 12 op Schiphol gewerkt en buiten wel zo'n beetje alles gezien in diverse functies
Nee niet die ABC kist, heb zelf bij ABC gewerkt van 2014 tot eind maart dit jaar toen de EU besloot het luchtruim te sluiten voor alles wat Russisch was en we dus geen werk en geen vluchten meer hadden. Dat was toch toen de piloot de lichten had geraakt bij het landen, die waar jij aan refereert? Dit verhaal was ergens mid jaren 90 toen ik net begon op Schiphol en was er niet zelf bij. Het zou dus heel goed een broodje aap verhaal kunnen zijn. Overigens wel grappig dat we elkaar misschien wel zonder het te weten hebben gesproken/ontmoet, zit sinds 1995 in de luchtvracht aan airline zijde namelijk. Vaak genoeg op platform geweest en best ook gekke dingen gezien die nooit naar buiten komen. De vrachtwereld is wat dat betreft voor heel veel mensen compleet onzichtbaar maar kan ontzettend verslavend zijn. Zit sinds April dit jaar aan de expediteurskant en dat is weer de andere kant trouwens, ook leuk maar zo anders.
heb je niet zien rijden in zuid Limbabwe, zeker als je naar Wallonie bent gereden moet je langs Maastricht zijn gekomen. als je hier door de landerijen rijdt is het net alsof je al in het buitenland bent, zo leuk!!
Volgens mij waren het toen inderdaad wat lampen en volledig in de ankers gaan waardoor alles plat stond aan de achterkant. Kans is zomaar aanwezig dat we elkaar wel eens gezien hebben Zelf wat jaren op Schiphol Oost rond gezworven voor een beveiligingsbedrijf dat voor de KLM werkte, toen 3 jaar bij KLM bij een tak van de luchtvracht gezeten (als KLM-er) totdat de luchtvracht volledig onderuit ging. Daarna een groot project opgezet bij een expediteur en uiteindelijk de laatste 3 jaar bij Swissport gewerkt als loading supervisor. Wel de passagierskisten, alles vanaf de Flybe's met hun turbo-props tot de A380 af staan handelen. Had daar nog meer dan genoeg plezier in, maar wij hadden op dat moment besloten dat we 175 kilometer naar het Oosten gingen verhuizen Ondertussen werk ik hier voor een Engels bedrijf dat Fokker als opdrachtgever heeft en houd ik me daar nu bezig met de complete logistiek op het gebied van de chemie producten. Uiteindelijk dus toch nog weer iets met luchtvaart te maken.
Terug naar de e91 320d Te beginnen met de restanten van het kabelboomverhaal. Tijdens die reparaties zag ik dat de massastrips die BMW over de scharnieren van de kofferklep laat lopen niet allemaal meer even fris zijn. Eigenlijk een klotenconstructie, welbeschouwd. Zo’n heel dun stripje dat in weer en wind zit en bij elke opening of sluiting van de kofferklep knikt. De strips zitten tussen de boutjes, of horen daar te zitten. Twee zitten in een plastic houdertje, twee zitten onder een boutje met ringetje, zonder versteviging. Die strips heb ik vervangen à raison de €35 euro per stuk… Niet lang daarna merkte ik dat de ruitenwisser achter niet meer zo lekker wiste, geen volledige slag maakte en dus moest de pen door het raam wel vast zitten. Dat bleek zo te zijn, die moest ik er uit tikken, wat spannend is bij een pin die in een ruit zit… Rondje schoonmaken levert duidelijk corrosie, ingevreten plekken in de pen op. De bus is van messing en is onbeschadigd, maar vuil. Dat heb ik allemaal mooi met een scotch brite doekje glad en schoongemaakt. Daarna alles lekker dik in de kopervet en weer gemonteerd. Dat was de oplossing, nu wordt er weer soepel gewist en brandt de motor niet door.
Ondertussen was de ontgrendeling van die achterruit, de knop onder de achterwisser, steeds moeilijker te activeren. Soms wel, soms niet werd meestal niet tot ik met die ruitenwisser bezig was en toen werd het nooit meer. Gelukkig is er een manuele ontgrendeling mogelijk, maar dat is een heel gedoe. Deze knop is een van de twee microswitches in de klep die ik niet heb vervangen na de kabelkortsluiting, maar nu is het er aan toe. Dus een goedkopere, Chinese versie gekocht op Amazon, BMW rekent er bijna 4 keer zoveel voor. De Chinees zag er goed uit, nagenoeg perfecte kopie, qua uiterlijk. Alleen hij werkte niet. Zodra ik deze aansloot, hoorde ik de centrale vergrendeling één keer klikken en daarna werkte niks meer. De oude schakelaar er weer aan en dan deed de rest het wel weer. Dus ik heb toch een originele van BMW gehaald bij Offenga. En die werkte gelijk top. Chinees is retour Jeff Bezos. Maar toen begon het gedonder… De oude moest van het raam af. Dat is een plastic schakelaar, waar van de achterkant van het raam de bus voor de ruitenwisser en de klepgrendel doorheen zit. Dat geheel is van aluminium en ergens in 2004 heeft een ontwerper van BMW besloten om in die kunststofschakelaar ook een bus te maken van onbehandeld aluminium. Nou, twee keer raden wat een •••• up dat was. Normaalgespoken pak in een hamer en ram de ene bus uit de andere, maar gelet op het feit dat dit in een ruit zit, heb ik besloten de boel heel voorzichtig los te boren. Nadat ik het kunststof er om vandaan gebroken had bleef de bus over, het deel om de schroefdraad. Die bus heb ik met gepast geweld kunnen verwijderen en zo bleef ik achter met een handvol ellende.
Uiteindelijk had ik zicht op het gat in de ruit. Na de foto is dat allemaal gereinigd. De plaat aan de achterkant, met de bus voor de wisser en de grendel voor de ruit, heb ik dik in het kopervet gezet. Daarna de nieuwe schakelaar, die inmiddels zonder aluminium bus wordt geleverd, geplaatst en alles werkt weer zoals het hoort. Om dan alles maar netjes te maken heb ik gelijk de laatste microswitch in de kofferklep vervangen, namelijk die van de handgreep om de grote klep te ontgrendelen. Deze werkte nog vlekkenloos, maar de handgreep zelf was wel doorgesleten. Om vochtproblemen voor te zijn heb ik daarom een nieuwe gekocht.
engelengeduld, kennis en technisch inzicht blijft toch een mooie combinatie Heerlijke klus dus weer en eigenlijk best knap dat je raaam dat allemaal overleeft heeft.
Dit zijn leuke en spannende projectjes. Geduld is een schone zaak en een beetje Mac Gyver inzicht helpt dan best.
Ja, blij dat die ruit heel is gebleven, hahaha. En soms is geduld (echt zeker geen sterk kenmerk van mijn karakter) wel nodig.
Niet de lekkerste klusjes om te doen zo met dat raam maar gelukkig alles heel gebleven en het gaat weer een hele tijd mee zo!
Zeker. Die oude knop was de eerste nog, dus als deze ook 17 jaar meegaat, ben ik niet degene die m nog eens moet vervangen hahaha
Inmiddels was het tijd voor de APK. Daar dartelde deze 17 jaar oude diesel met 4 ton op de teller zo doorheen. 1 opmerkinkje over een koplamp, waar de lamp niet goed in de inzet zat. Of die is losgerammeld of die heb ik niet goed gemonteerd, maar voor €8,95 was het weer spic en span. Uitstoot roetdeeltjesteller? Onder de 14.000. Je mag er 1 miljoen hebben per cm3 ofwel 1.000ppm en ik hem minder dan 14ppm. Blokje nooit uit elkaar geweest, originele uitlaat, roetfilter bijna 250.000km oud. Vervolgens was het (bijna) tijd voor onderhoud, dus ik had inmiddels in huis: - Luchtfilter - Interieur-/microfilter - Oliefilter en olie - Carterontluchting/catchcan - Turbodruksensor Om te beginnen met die laatste: ik merkte dat de BMW wat terugging in vermogen. Op constante snelheid tot ongeveer 160km/h geen probleem, maar er miste soepelheid en snelheid. De verdachte is die turbodruksensor, die zicht achterop in het inlaatspruitstuk. Door die vieze EGR loop je het risico dat die sensor vervuilt. Als dat gebeurt meet je dus minder of geen turbodruk en knijpt het motormanagement de dieselinspuiting. En dat is geen goed nieuws voor je vermogen en snelheid. De sensor zit achterop het inlaatspruitstuk, wat betekent dat je beide kappen van de motor moet halen en ook de plaat tussen de veerpoten. Dat gedaan hebbende, gaf de ruimte om de oude sensor te verwijderen. En ja hoor, vies en verstopt. Zo ziet de nieuwe eruit. Een Hella, voor de fractie van de OEMprijs. Ik vermoed dat de oude de originele nog was. Ik heb ‘m in al die jaren niet vervangen en de paar kilometers voordat ik deze auto jonggebruikt kocht, zullen ook geen aanleiding zijn geweest om het ergens in het vorige decennium te doen.
Maar goed, ik zat met de auto een paar duizend kilometer voor een groot onderhoud, zoals gezegd. En nu ik toch alles los had en open, heb ik maar doorgepakt. Als volgende stap heb ik de carterventilatie vervangen. Die zijn echt een zwak punt te noemen bij de M47 en M57 motoren. De afdichtingen gaan eraan en het wordt een grote smeerboel. Het exemplaar dat erop zat was ongeveer 200.000km oud dus het was wel weer eens tijd. Overigens had ik nog niet veel last van lekkage (dacht ik). Maar zie de foto, dat lichtere vlekje is dus gewoon een halve centimeter olie, dat op de inlaat staat. De rest is ook vuil, zoals je ziet. En dan de binnenkant. Ook een vuile gribus. Dat allemaal drooggeveegd en met de zuiger weggehaald. Het liefste had ik alles lekker ontvet en gereinigd, maar ja, dat gaat dan allemaal je carterventilatie in. Leek me geen goed plan. Nieuwe rubbers en ventilatie gemonteerd en daarnaast zit het luchtfilter. Sommige carterventilaties die veel te lang blijven zitten beginnen zo te lekken dat het luchtfilter onder de olie komt… Hier niet het geval, maar wel vies.
Toen was alles onder de kap weer klaar, behalve het oliefilter, dat neem ik mee bij de oliewissel over een paar weken. Toen was het tijd om een langlopend restpuntje op te lossen. Poosje geleden, rond de zomer, heb ik de multiriemen vervangen van deze auto, ze werden slecht en de spanrol begon wat te ruisen. Dus netjes een setje van SKF gehaald, alles vervangen. De spanner kun je ontspannen en dan blokkeren met een pennetje. Dat was ook gedaan en toen, bij het weer op spanning zetten hebben we de spanner de verkeerde kant opgeduwd, waardoor er een stuk afbrak. Daar zat ook de veer achter. Het was niet met geweld en de breuk is heel recht, geen gebogen metaal, maar gewoon knak en weg. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er een materiaalfout was. Maar goed, de oude spanner maar teruggezet en een nieuwe besteld. Die lag inmiddels al een maand of 8 in de loods en nu ik toch bezig was, ook die maar even gemonteerd. Op rij vlnr: Nieuw kapot, oude 300k km oud, nieuwe te monteren Breukvlak is duidelijk te zien En zo hebben we weer wat dingen afgestreept. Zoals gezegd, over een paar week de oliewissel. En ja, die nieuwe sensor en wellicht een schoon luchtfilter hebben geholpen. Hij is weer heerlijk soepel en veel sneller. Weer zoals het hoort, dus blij! Op naar de 5 ton.